ΟΙ ΚΟΥΔΟΥΝΑΤΟΙ
Οι κουδουνάτοι ή κδουνάδες είναι το αρχαιότερο αποκριάτικο έθιμο του νησιού καθώς φαίνεται οτι ανάγεται στην εποχή των εορτασμών των αρχαίων Διονυσίων. Ωστόσο το έθιμο αυτό φαίνεται οτι παραδόθηκε στους κτηνοτρόφους της Σκοπέλου (τσοπάνηδες), οι οποίοι και διέθεταν το κατάλληλο υλικό για την μεταμφίεση. Είναι χαρακτηριστικό οτι οι κουδουνάδες ενδύονταν με "πετσόβρακα", δηλαδή το δέρμα του τράγου ή της γίδας, το οποίο όμως έφερε επάνω του και το τρίχωμα του ζώου.
Είχαν τα πρόσωπά τους μουτζουρωμένα ή καλυμμένα με άγριες μουτσούνες για να μην αναγνωρίζονται και να προκαλούν τρόμο, φορούσαν προβιά τράγου και γουρουνοτσάρουχα ή ποδεσιές (τσαρούχια κτηνοτρόφων με λουριά) και κρατούσαν μια μακριά τσοπάνικη ράβδο (στραβολέκα) που την ανέμιζαν στον αέρα και φοβέριζαν όποιον βρισκόταν στο διάβα τους.
Στην προβιά ήταν κρεμασμένα σαν ζώνη, κουδούνια ζώων, τα οποία δημιουργούσαν δαιμονιώδη θόρυβο καθώς έτρεχαν και χοροπηδούσαν. Όποια γυναίκα ή παιδί συναντούσε κουδουνά, έτρεχε να φύγει ή να κρυφτεί απο φόβο μήπως δεχτεί επίθεση.
Οι κουδουνάδες έβγαιναν στην Χώρα μεταξύ της Κυριακής της Κρεατοφάγου και πριν την Κυριακή της Τυρινής, ταράζοντας την ησυχία της νύχτας με τον τρομερό ήχο των κουδουνιών.
Είναι χαρακτηριστικό πως την πρώτη φορά, που αναβίωσε το έθιμο στην Χώρα της Σκοπέλου, προ τετραετίας, οι κάτοικοι του νησιού δεν απαντούσαν στο χτύπημα της πόρτας απο τους κουδουνάδες, σε πολλές περιπτώσεις δε έσβηναν και τα φώτα.
Σύνταξη - Επιμέλεια - Έρευνα Σπυριδούλα Μπετσάνη
Πηγές: Σκοπελίτικοι Παλμοί, Σπύρος Χ. Κοσμάς
Φωτο: Εφημερίδα Βόρειες Σποράδες
No comments:
Post a Comment